Trening agility

W sobotę wybrałyśmy się do Lublina na trening agility. Tym razem postawiłam na zajęcia indywidualne. Była to świetna decyzja. Nauczyłyśmy się bardzo dużo i wreszcie wiem, nad czym mamy pracować. A pracować jest, nad czym, w szczególności nade mną., bo do psa większych zastrzeżeń nie ma.

Zaczęłyśmy od podstaw, czyli nauki obiegania. Z początku szło nam całkiem dobrze. Fiona szybko załapała, o co chodzi, a ja dobrze ją prowadziłam. Komplikacje pojawiły się wraz z dołączeniem drugiego słupka do obiegania z tyłu i robienie obiegu techniczne-poprawnie. Mimo wszystko jeszcze jakoś to szło do momentu zmiany ręki na lewą. Całkowicie się pogubiłam. Raz prowadziłam źle psa, raz obróciłam się w złą stronę, raz przyjęłam psa ze złej ręki. Frustrujące uczucie, gdy widzisz, że pies się stara, a ty wszystko psujesz. Mimo to po pewnym czasie udało mi się poprowadzić psa dobrze i to kilkukrotnie (brawa). Ćwiczenie obiegu to jedna z naszych prac domowych, musimy to wyćwiczyć perfekcyjnie.

 Następnie przeszłyśmy do pokonywania stacjonat. Tu Fiona dużo lepiej pracowała, bo w domu już nie raz na nich ćwiczyła. Tym razem, jednak miała biec po prostej linii do miski z nagrodą. Nie bardzo jej się to uśmiechało, bo zawsze nagrodę dostawała ode mnie, a tu ma brać ją sobie z jakieś miski. Nie raz przebiegła obok niej czy nawet ją staranowała, jednak były te dwa czy trzy razy, których zabierała nagrodę od razu z miski. Kolejna nasza praca domowa, czyli nauczenia psa biec po prostej linii do miski.

W ciągu tych dwóch elementów, wypełzł mój brak umiejętności motywowania psa na zabawki. Źle pracowałam z Fio i oczekiwałam, że ona będzie za nie gotowa się pokroić. W obcym miejscu, jednak dużo bardziej patrzyła się na mnie niż na zabawki, z którymi miała pracować. Trenerka podpowiedziała mi, co robię źle i co muszę poprawić by pies lepiej motywował się w trakcie pracy z zabawkami. Czyli nasz trzecie i czwarta praca domowa, motywacja zabawkowa i oduczenie się moich złych nawyków w trakcie zabawy z psem.

 Kolejny trening już w lutym. Nie mogę się już doczekać. To spotkanie dało nam ogromnego kopa zachęcającego do dalszej pracy! Agility staje się naszym ulubionym psim sportem :).

 W przyszłym tygodniu na blogu pojawi się konkurs fotograficzny. Nie chcę jeszcze zdradzać szczegółów, ale będzie, o co walczyć! Tak, więc wyjmujcie aparaty, szykujcie modeli i czekajcie na więcej informacji w tej sprawie.

Pozdrawiamy H&F