Podsumowanie roku 2016

Ten rok był dla nas obfity w wiele nowych doświadczeń. Dużo się nauczyłyśmy, sporo się zmieniło, inaczej postrzegamy siebie. Myślę, że każdy kolejny rok będzie lepszy od poprzedniego, bo uczymy się i coraz rzadziej odpuszczamy, brniemy do końca postawionego sobie celu.

Fot. Aleksandra Partyka

Postanowiłam sprawdzić, co też pisałam w styczniu, w poście z celami na ten rok. Szczerze mówiąc, nie zaglądałam do nich ani razu, a pisałam je wtedy całkowicie spontanicznie, nie myśląc nad tym czy pewne kwestie są realne do spełnienia w jeden rok.

Lista przedstawia się następująco:

 -zacząć frisbee,

 -zacząć obedience,

 -zacząć na poważnie agility = jeździć na treningi raz w miesiącu,

 -przejść 1500 kilometrów,

 -pojechać na seminarium,

 -kupić nowy aparat,

 -pojechać nad morze,

 -spotkać się z Martyną i Mo,

 -więcej spacerować,

 -więcej jeździć na rowerze,

 -nauczyć Fio 20 nowych sztuczek (m.in. cofania, chodzenia na przednich łapach),

 -dużo socjalizacji = dużo spacerów z obcymi psami,

 -pojechać na zawody z Fio,

 -pojechać na DCDC do Warszawy,

 -po prostu więcej aktywności.

Frisbee wogóle sobie odpuściłam już na początku roku. Nie miałam czasu i chęci by zaczynać nowy sport, mimo że Fiona bardzo by się w nim spełniła. No niestety może w 2017 roku, tylko dla niej postaram się o jakieś dyski i nauczenie się bezpiecznego dla niej rzutu.

Fot. Aleksandra Górecka

Z obedience było podobnie jak z frisbee, tylko że akurat ten sport nie odpowiada kompletnie żadnej z nas, było tak aż do września. Bowiem wtedy rozpoczęłam regularną pracę z pewnym panem i okazało się, że obi nie jest takie złe, po prostu nie dla spaniela.

Jeździłam na treningi agility, co miesiąc, aż do września. Wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego mój wolny czas lekko się skurczył, ale również fundusze nie były zbyt przychylne, by przynajmniej raz wybrać się na tor. Na szczęście sporo wyniosłam z poprzednich lekcji, dzięki czemu miałyśmy, nad czym pracować i tak naprawdę nadal możemy! Przez te 4 miesiące, pozbawione konsultacji z trenerem, zaczęłyśmy rozwijać coraz większą prędkość na slalomie, a także przećwiczyłyśmy komendę na strefy i socjalizowałyśmy się z uderzeniem deski o ziemie jak przy huśtawce. Rozwijałyśmy się tak jak mogłyśmy. Podrzucam pod spodem film z listopada, przedstawiający nasz slalom :).

Fot. Alicja Ch

Co do wszelkich aktywności które zapisałam aż w 4 punktach (nie mam kompletnie pojęcia dlaczego, chyba po to żeby lista była dłuższa) mogę powiedzieć, że nie było tak jak chciałam. Mogło być lepiej, ale no cóż, człowiekowi czasem się nie chce. Według zapisów z endomondo zrobiłyśmy w tym roku ok. 316 km. Zakładam, że przeszłybyśmy więcej, bo nie zawsze pamiętałam o włączeniu aplikacji, a czasami podczas spaceru po prostu się wyłączała. Czy jestem zadowolona? Na pewno nie, stać nas na więcej, liczyłam na przynajmniej 500km i nie chcę kończyć tego roku z takim wynikiem, ale ponad 100km nie nadrobię w 4 dni. W przyszłym roku muszę po prostu wziąć się w garść i nie dać się swojej własnej niechęci

Fot. Alicja Ch

Nie byłam na żadnym seminarium, nie byłam na DCDC, ani nie wzięłam udziału w żadnych zawodach razem z Fioną (chyba że liczyć te, które odbyły się pomiędzy uczestnikami na obozie latem). No niestety wyszło jak wyszło, nic z tym nie zrobię i tego nie zmienię.

Fot. Emilia Wójcik

Tak kupiłam nowy aparat, już pod koniec stycznia. Wreszcie zdjęcia na blogu w tym roku były w takiej jakości, jaka jest przeze mnie akceptowalna. Nie jest to, co prawda jeszcze lustrzanka, ale małymi kroczkami rozwijam się sprzętowo. Nie przyszłym roku, ale może za 2 lata uda mi się kolejny raz spełnić ten cel :).

Nie wiem czy nauczyłam swojego psa 20 sztuczek, ale wiem na pewno że podkreślone przeze mnie w postanowieniach cofanie zostało zrealizowane. O dziwno, niby prosta sztuczka, ale my naprawdę długo nie mogłyśmy dojść w jej kwestii do porozumienia.

Chodzenia na przednich łapach jeszcze nie zaliczyłyśmy, musimy jeszcze popracować nad równowagą i mięśniami, natomiast samo stanie już nam jakoś idzie. Pod spodem filmik z Fioną.

Spotkałyśmy w tym roku wiele wspaniałych ludzi. Między innymi Alę i Czikę oraz Martynę i Morisa. Byłyśmy na obozie agility, z którego wyniosłyśmy bardzo dużo i w negatywnym sensie i w pozytywnym. Kolejny raz odwiedziłyśmy Chorwację, tym razem na Korčuli. Jeździłyśmy wiele razy pociągami i autobusami. Pierwszy raz płynęłyśmy promem. Zaczęłam pracę z Kenai’em. Odwiedziłyśmy wspólnie masę wspaniałych miejsc. Przeżyłyśmy razem wspaniałe chwile. Rok 2016 zdecydowanie był udany.

Fot. Aleksandra Partyka

Fot. Alicja Ch

For.Alicja Ch

A jak wam minął rok 2016?

Pozdrawiamy H&F!