Croatia #2

Zapraszam do przeczytania drugiej części relacji z Chorwacji =).

Z dnia na dzień Fiona coraz lepiej dawała sobie radę z niesprzyjającym jej klimatem. Najgorętsze temperatury przesypiała, a rano i wieczorem odzyskiwała część swojej energi. Niestety im więcej czasu mijało tym coraz bliżej zbliżał się i powrót do domu.

Nie ma to jak wspólne pływanie z pańcią.

 W poniedziałek po południu pojechaliśmy do Primosten. Polaków było od groma, więc co chwilę słyszałam jakąś wzmiankę o Fionie. Zazwyczaj to ignorowałam i nie zdradzałam ludziom, że wiem co mówią o moim psie, jednak był jeden wyjątek.

Spacerowaliśmy sobie po rynku, a z naprzeciwka szła około 35 letnia pani z dwójką dzieci, nagle zaczęła do kogoś krzyczeć:

-Rafał! Rafał ja takiego chcę! – mówiąc to wskazała na Fionę.

-Dzień Dobry.

-Dzień Dobry – odpowiedziała mi speszona i szybkim krokiem ruszyła w przeciwną stronę.

Nadal bawi mnie ta sytuacja. Gdybym ja się zaczęła drzeć na całą ulice jak tylko zobaczę psa to chyba by mnie gdzieś zamknęli =D. No, ale każdy ma inny charakter. Czyż nie?

W wyjeździe chyba najbardziej denerwowali mnie ludzie, którzy próbowali głaskać oraz cmokać do Fiony, a ja właściwie nie mogłam nic powiedzieć, bo nikt mnie nie rozumiał. Dzięki Bogu, że mój pies ma innych ludzi głęboko gdzieś, bo chyba bym nie wytrzymała gdyby, co pół kroku zatrzymywała się by się z kimś przywitać.

Chociaż mimo wszystko i tak widzę poprawę w związku z jej zachowaniem do obcych ludzi, a to już przełom =)! Sunia prawie w ogóle już nie szczeka na „złych człowieków”, a jeszcze nie dawno to było nie możliwe. Moja mądra Kluseczka<3.

Bardzo się cieszę, że udało nam się wspólnie wyjechać do Chorwacji. Ja lepiej poznałam Fionę i znowu nauczyłam się jak radzić sobie z nią w trudnych sytuacjach. Mimo tych drobnych kaprysów spowodowanych upałem jej zachowanie (według mnie) było świetne. Chodziła właściwie bez smyczy i cały czas trzymała się mnie, a to jest dla mnie największe osiągnięcie. Zawsze chciałam mieć psa który chodził by za mną krok w krok i osiągnęłam to, jestem dumna z mojej Księżniczki.

Do Polski wróciliśmy w środę w sumie jechaliśmy 16h. Fiona jak to na nią przystało całą drogę przespała =). Nie miałam czasu by napisać post od razu po powrocie, dlatego pojawia się dopiero teraz. Mam teraz w głowie jeszcze parę postów do zrealizowanie, więc będzie większa aktywność na blogu.

Dodaje wam jeszcze zdjęcia z porannej sesji. Udało mi się wtedy skłonić Fionę do współpracy z aparatem. Zobaczcie efekty =).

Pozdrawiamy H&F