Zima tuż, tuż!

Witam was moi czytelnicy. Duże się u nas działo w tym tygodniu, nie poprawka nic się nie działo. Szkoła, dom, szkoła, dom i tak w kółko + codzienne mycie psa (to już nasz taki jesienny rytuał). Wiem, że ostatni post był dość… niedopracowany, ale muście mi wybaczyć, bo dodawałam go na szybko z telefonu. Zauważyłam, że skutkowało to zmniejszą aktywnością, ale musiałam coś dodać. Dzisiaj nie będzie lepiej, bo u nas była codziennie chlapa, ale wczoraj i dzisiaj rano padał śnieg! Szkoda tylko, że stopniowo przeobrażał się w zimny i nieprzyjemny deszcz, ale warto był się nacieszyć nawet tak małymi opadami. Można powiedzieć, że zima już tuż, tuż i mam dla was pewną niespodziankę, ale o niej dopiero w grudniu!

22.11

~Dzisiaj spaniel obudził mnie o godzinie 5.30, bo postanowił sobie poszczekać, ale niestety jak się okazało drzwi na zewnątrz były zamknięte (taka przykra niespodzianka). Wstałam wypuściłam ją na dwór. Wróciłam do łóżka, ale jak się okazało jedynie na kilka minut, bo chwile potem usłyszałam piszczenie i drapanie o drzwi balkonowe. Ruszyłam w ciemności w poszukiwanie ręcznika, ale jak na złość nigdzie go nie było. Wpuściłam psa, [co jak się okazała, nie było zbyt proste, bo inni domownicy (czyt. dwa mokre kocury) również mieli ochotę wejść do domu] i wzięłam go na ręce. Bezradna i z wierzgającym 8-kilowym psem do wytarcie brudnych łapek użyłam ręcznika kuchennego, który akurat wpadł mi w ręce. Po wytarciu suni, przyszła kolej na koty.

Gdy już całe towarzystwo było suche, trzeba było podać państwu śniadanie. Oczywiście miałam pecha i w słoiku, w którym znajduje się jedzenie akurat go nie było i musiałam się udać, do 15kg worka, który znajduje się w zimnym ganku, brrr… Na początku podałam kotom, co oczywiście skutkowało nie małym zdenerwowaniem Fiony, drapaniem o pustką miskę pazurami oraz bieganiem w kółko, bo przecież ona tu jest. Wróciłam do kuchni i zabrałam się za przygotowanie królewnie śniadanka. Postanowiłam, że pobawię się w kucharkę i usmażyłam suni jajko. Ale przecież nie spotkałam się ze zrozumieniem psa, który piszczał przy moim boku. Gdy już śniadanko było gotowe, wzięłam miskę do ręki i wydałam komendę siad, następnie postawiłam jedzenie na ziemi i wydałam komende zwalniającą. Powiem szczerze, że Sunia zachowuje się coraz lepiej, gdy musi poczekać na jedzenie.

Jak zapewnie się domyślacie już potem nie zasnęłam.

Resztę dnia spędziłam na nauce oraz odrabianiu prac domowych.

Koło 16 mój pies wrócił z dworu i oczywiście musiał zostać umyty. Potem dostał głupawki i biegał po całym domu. Teraz już nic się nie dzieje jest już po 19. Post znów się kończy, a ja zostawiam was ze zdjęciami, które nie są zbyt dobrej jakości.

H&F