Agility + małe zakupy :3

Zacznijmy od tematu, który bardzo mnie ucieszył, czyli algility. Okazało się, że dzięki ciężkiej i pracochłonnej pracy Fioniś, oswoiła się z przeszkodami. Udało się ją namówić do skakania i jestem zadowolona, jednak nadal nie mogę jej zbytnio przemęczać, bo wtedy coś się w niej zacina i znowu wracamy do punktu zero. Jednak w środę osiągnęłyśmy rekord i Fiona skoczyła, aż 80cm. Jak na takiego małego psa, to naprawdę dużo. Postanowiłam jednak, że nie będę jej bardziej przemęczać i zaczniemy skakać niskie przeszkody, ale w dużej ilości. Zaczęłyśmy również ćwiczyć jedną z przeszkód (nie wiem jak ona się nazywa), Fiona wchodzi na jedną z takich mniejszych desek, potem przechodzi na prostej linii i potem schodzi z tej deski. Nie wiem jak to się nazywa, ale mam zdjęcia.

Ta przeszkod wygląda mniej więcej tak, ale jest o wiele bardziej prowizoryczna.

Obedience chyba sobie odpuścimy i zabierzemy się za agility, ale jeżeli nadarzy się okazja pojechania na takie seminarium, to oczywiście skorzystamy, ponieważ również mamy ochotę zabrać się na ten sport. Więc na razie nie będzie o tym na blogu. Na razie temat skończony.

Czarek, pod ostatnim postem pojawiło się kilka komentarzy z pytaniem, „ dlaczego nie prowadzę bloga o Czarku? ” Otóż, dlatego że po pierwsze nie jest to mój pies. Może wam się to wydawać dziwne, bo skoro ten oto kundelek mieszka ze mną to, czemu ma nie być moim psem. Ten pies mimo pozorów nie jest taki miły. Pies chce być sam nie lubi towarzystwa innych psów, nie lubi dzieci, sam chce być w centrum uwagi. Słucha się tylko i wyłącznie mojego taty, a żaby go nauczyć czegokolwiek to trzeba być mistrzem. Kiedyś chodziłam z nim na spacery, bo nie miałam swojego psa, a on w żaden sposób się do mnie nie przywiązał nic żadnej reakcji. Ten pies ma jednego właściciela i do końca życia nigdy nie zmieni tego poglądu. Mam nadzieję, że wszystko się wam wyjaśniło. Jak chcecie się o nim dowiedzieć czegoś, więcej to proszę wejść w stronę na blogu „Moja zwierzęca rodzina”.

Ostatni na blogu pisałam o Dorze, czyli suczce labladora mojej koleżanki. Ostatnio moja koleżanka postanowiła założyć o niej bloga, więc proszę możecie dowiedzieć się czegoś więcej o tej wspaniałej suczce labladora TU. Dochodząc do tematu Dory to wczoraj się spotkałyśmy, a potem trochę poskakałyśmy. Dzisiaj znowu wybieramy się na spacerek.

Ostatnio byłam na małych zakupach i kupiłam kilka rzeczy. Między innymi:

-kość,

-sznurek Trixie,

-smakołyki Peedigre GravyBones,

-szampon do jasnej sierści,

Pozdrawiamy Hania&Fiona