Nie ma to jak nauka…

Wszyscy chcemy, aby nasz pies umiał wszystko najlepiej i słuchał się nas cały czas + możemy dodać jeszcze piękną urodę. Jednak rzeczywistość jest inna. Psa trzeba wychować - raz przychodzi to nam lepiej, bo pies po prostu ma taki charakter, a raz gorzej. Musimy się z tym pogodzić i dążyć do perfekcji. Ja na przykład postanowiłam wreszcie wziąć się do roboty. Próbujemy rozpocząć systematyczne treningi. Nasz plan jest taki, że od poniedziałku do piątku rano i wieczorem wychodzę tak na 15-30 minut i poświęcam ten czas nauce, a w sobotę i niedzielę zostają drobne ćwiczenia i spacery.

Zaczęłam również interesować się spaniem mojego psa na posłaniu. Koszyk z posłaniem stoi w pokoju, to czemu pies śpi u mnie w łóżku i prawie w ogóle do niego nie wchodzi? Dlatego, że kiedy Fiona była mała, to brałam ją do łóżka, bo sama była za mała żeby się wdrapać, a potem nauczyła się wskakiwania na łóżko i inne przedmioty. Oczywiście w tym kluczowym momencie powinnam zareagować, ale jaka osoba oprze się małej kulce chrapiącej u ciebie w łóżku? Odpowiedź: nie wiem. Wiem, że są ludzie, którzy nauczyli tego psa bez skruchy, ale ja do takich osób nie należę. Wczoraj miało być inaczej, wzięłam smycz i przywiązałam ją do nogi łóżka tak żeby pies nie mógł wskoczyć na moje łóżko. Fiona siadła więc na posłaniu i potem leżała. Koło 23:00 wypuściłam ją na dwór i jak wróciła, to jej już nie przyczepiłam. Sama nie wiem czemu, po prostu kocham jak pies zasypia mi w nogach i budzi się koło mnie. Jednak z takim podejściem nigdy nie osiągnę sukcesu. 

Na naszych ćwiczeniach na dworze jak i w domu uczę moją sunię cierpliwości. Czyli każę jej leżeć i np. chodzę, czytam książkę lub rozmawiam przez telefon, a ona ma leżeć. Oczywiście na razie wytrzymuje około 1-2 minuty, potem wstaje i zaczyna piszczeć. Takie ćwiczenia są w kółko. W posłuszeństwie uczymy się również przychodzenia bez względu na to, co pies robi. Jeżeli moja Fiona bawi się to w każdym momencie mogę ją zawołać i ma przyjść bez wahania, ale to również nam mocno kuleje.

W czwartek mój psiak dostał nową, zieloną, neonową, piszczącą kość. Kiedyś miała taką samą, ale została ona u babci. Piszcząca kiełbaska została pogryziona na tyle przez innego psa, że miała w sobie wielką dziurę, a sznurek poszedł na dwór i jest teraz cały mokry i śmierdzi. Psiakowi, więc była nie zbędna nowa zabawka. I oto jest.

Co czytam? Chciałam się pochwalić :). Jak może wiecie jest nakręcony film „ Igrzyska Śmierci” (nawet 2 części są już dostępne do oglądania). Na słuchałam się o nich dużo niektórzy mówili, że bardzo fajne inni, że nie. Ja osobiście nie lubię filmów typu zabijanie czy inne wojny, więc bałam się, że również ten film nie zapadnie mi w pamięć, ale w sobotę leciał w TV, więc pooglądałam. I co super w niedzielę oglądam drugą część, jeszcze lepsza. W poniedziałek miałam już zamówione wszystkie książki z tego cyklu (jest to trylogia). No i od środy jestem szczęśliwą posiadaczką całej trylogii. Dzisiaj uporałam się z pierwszą częścią. Polecam te książki, jeżeli nie masz, co robić i tylko siedzisz na komputerze może czasami warto się oderwać?

Ps.  Macie jakieś pytania, co do mnie i Fiony? Piszcie na pocztę o to adres:  ja-i-moja-spanielka@o2.pl

Pozdrawiamy Hania&Fiona