Trening agility, nowy brat i chora łapka

Dawno się tu nie udzielałyśmy. Mimo, że działo się sporo ciekawych rzeczy, która można by było opisać w paru całkiem długich postach. Niestety czas łaskawy nie jest szczególnie, gdy ogarnia cię lenistwo i ostatnie, o czym marzysz to spędzić parę godzin przed komputerem w poszukiwaniu weny, której nie było. Ale wróciła! Chyba?

Spróbuję zacząć od początku.

Jakiś czas temu do naszego ”małego” rodzinnego stada dołączył pewien puchaty ktoś, a tym ktosiem jest Kenai (czyt. Kinaj). Jest to młody, aktualnie 3 miesięczny szczeniak owczarka niemieckiego. Nowy najlepszy przyjaciel (przyszywany brat) Fiony, z którym bawią się godzinami i spędzają ze sobą naprawdę dużo czasu.

Nie jest to całkiem mój pies. Mianowicie jest to głównie pies moich rodziców. Aczkolwiek mam parę planów, co do jego teoretycznej kariery, co prawda raczej dogtrekking’owej, ale jednak! Na blogu na pewno nie będzie o nim dużo, ale będzie się tutaj czasami przewijał :).

14 kwietnia kiedy wróciłam do domu, Fiona bardzo kulała na przednią łapę. Wyglądała jakby miała wybity bark.

Szybko zebraliśmy się i pojechaliśmy do weterynarza na prześwietlenie. Szczerze mówiąc w głowie miałam już najgorsze scenariusze, pies-kaleka, rehabilitacje, koniec sportów…

Po przyjeździe na miejsce zostaliśmy zaproszeni do gabinetu. Fiona zaczęła mieć badanie wstępne, podczas którego z łapy zaczęła lecieć jej krew. Zgolenie tamtej okolice ukazało małą dziurkę, która po naruszeniu zaczęła krwawić. Postanowiliśmy zrobić prześwietlenie, żeby wykluczyć postrzelenie. W trakcie oczekiwania na zabieg, doszliśmy wspólnie do wniosku, że najprawdopodobniej została ugryziona przez jednego z owczarków niemieckich moich rodziców, który trafił w staw i po prostu Fiona zaczęła kuleć. Oczywiście prześwietlenie nie pokazało nic oprócz w pełni zdrowego psa :). Mimo wszystko najbliższy tydzień spędziłyśmy na siedzeniu w domu i czekaniu aż łapa z powrotem stanie się w pełni sprawna.

24 kwietnia byłyśmy na kolejnym treningu agility. Tym razem trenowałyśmy w małej grupie i mimo (już dobrze znanych mi) drobnych starć na początku, Fiona nie miała problemu z pracą wśród innych psów. Na treningu przećwiczyłyśmy slalom (aktualnie jesteśmy już na 4 prawie 5 słupkach!) i nareszcie zaczęłyśmy pracę z tunelem, który szedł nam tak gładko, że już po paru minutach od pierwszego z nim zapoznania Biszkoptowa pokonywała go, gdy był zawinięty, chyba jej się spodobał :D. Oprócz tych elementów standardowo ćwiczyłyśmy na hopkach :).

PS. Czy ktoś ma/poleca kapok dla psa? Sprawdza się u was? Jest on bardzo niezbędny czy spokojnie można żyć bez niego? A co najważniejsze jaka cena?

EDIT 03.05.2016r.: Na dniach wyszedł filmik ze slalomu, dlatego postanowiła go tu wstawić :).Miłego oglądania!

Pozdrawiamy H&F